Tam üç sene önce yazmışım bu yazıyı. Dün açıklanan “Demokrasi” Paketi nedeniyle yeniden yayınlamak istedim.
Tamam, savaşı, temelsiz savaş yandaşlığını, tek tipliliği, tek sesliliği sevmiyorum.
Tamam, hiç bir ulusun ferdinin, sadece o ulusun kanını taşıdığı için değerli, eşsiz, benzersiz bir varlık olduğuna inanmıyorum.
Milenyum çağında, toprakların kanla sulanarak korunacağını düşünmek gibi bir saflık içinde de değilim, ona da tamam.
Ama şimdilerde, Öğrenci Andı’nın kaldırılması tartışması beni çok ama çok rahatsız ediyor. Bu iş daha nerelere varacak diye aklıma türlü sonuçlar geliyor, birçoğunuzun aklına gelenler gibi.
Farkında mısınız, bilerek ya da bilmeyerek, (kendimi de bu çoğunluktan soyutlamadan) bireysel düşünen, kendini dünyanın merkezine koyan çocuklar yetiştiriyoruz. Okumaya devam et
