Hayatım, hiç bir zaman gereksinim duyduğu desteği alamamış ya da üzerinde yeterince durulmamış, kuvvetle inanılmamış, tırmalanmamış, dolayısıyla tozlu çekmeceleri boylamış projeler çöplüğü gibi. Geçenlerde bir yazı paylaşmıştım Facebook'da, yazının başlığı "Herkes .ıçıp batırmanızı istiyor" Paylaşırken de şöyle yazdım: "Benim gibi, hayatı boyunca hayallerinin gölgesinde yaşayanlara..." Serkan Mutlu, yazısında hayallerini gerçekleştirmek için çabalayanlara ket vurulmasının bir nevi yurdum insanı… Okumaya devam et “Şu an bulunduğum yer, benim masalım”
Etiket: Bodrum Bodrum
Köyden indik şehire. İnmez olaydık!
Eylül ayında Bodrum'daki hayatımızın üçüncü yılına girdik. İstanbullu bir İzmir kızıyken; Bodrum iyi geldi hepimize... Yine de kendime "Ben artık Bodrumluyum" diyemiyordum henüz. Canım kuzenim, arada İstanbul'a gelip de, daha havaalanına adım atar atmaz "Ay boğuldum, üzerime üzerime geliyor bu şehir" dediğinde, "Amma da abartıyor, o kadar da olmaz yani" derdim. Şimdi, hissettiğinin… Okumaya devam et Köyden indik şehire. İnmez olaydık!
Hoş mu geldin yaz?
Okul zamanı, saat 07.30'da yataktan malayla kazıdığın velet, tatil günü saat 07.00'da hönkürerek uyanır: - Anneee acıktııııım!. Ne zaman olur kahvaltım? Yataktan kalkar, alelacele yüzünü yıkar, o duvar senin, bu duvar benim, çarpa çarpa mutfağa ilerlersin. - Hani kahvaltı nerde? Tabağı önüne koyarsın. Uyku sersemi, ellerini yaka yaka yaptığın tosttan bir ısırık (Evet sadece bir… Okumaya devam et Hoş mu geldin yaz?
Görkem the “Çakma Bodrumlu!”
"Bodrum'da ne yapılır, nerelere gidilir, nerede kalınır?" sorularını içeren onlarca mail alıyorum her gün. Neredeyse her sabah, belli bir süreyi onlara cevap vermeye çalışmakla geçiriyorum. Seve seve hepsini yanıtlamaya çalışıyorum. Bilirsiniz, Instagram'da da, blogda da yorumları yanıtsız bırakmaktan hoşlanmam. Ancak bir açıklama yapmam da lazım, çünkü kendimi verdiğim tavsiyelerle ilgili sorumlu hissediyorum. Sevgili arkadaşlar, unutmayınız… Okumaya devam et Görkem the “Çakma Bodrumlu!”
Kul sıkışmadıkça hızır yetişmezmiş :)
Bazen writer's block denilen rahatsızlığa kapılıyorum. Writer's block durumu, genelde kendini haddinden fazla kritize eden yazarlarda, yeni bir şey yazamama halinin verdiği baskı olarak açıklanabilir. Kaba tabirle, af buyurun, yaratma kabızlığı da denilebilir 🙂 Dünya Tiyatro Tarihi ve Kuramları hocamız Prof. Dr. Murat Tuncay şöyle derdi: "Sanırım dünyada hiç kimse kendini, önünde boş A4 kağıt ve… Okumaya devam et Kul sıkışmadıkça hızır yetişmezmiş 🙂
Fıssss! Havam söndü
Çocukların düşünce sistemlerine bir kez daha hayret ettim az önce... Anladım ki, onu dilediğin kadar hazırla, yüzlerce sorusunu cevapla, yumuşak geçişler yarat, yine de gerektiği kadar derinlerine dalamıyorsun. Hatırlarsanız, Bodrum'a yerleşmemiz ile ilgili yazımda, Rüzgar'ı aşama aşama nasıl "gerekli kıvama" getirdiğimi anlatmıştım ukala ukala... Aferin bana, gerçekten süper bir hazırlık evresi olmuş, şu an gerçekleşen… Okumaya devam et Fıssss! Havam söndü
Savulun leyn!
Bodrum'a taşındığımızdan beri bir yürüyüş yapma, dağ bayır tırmanma merakı geldi bana. "Ne var ki bunda?" diyeceksiniz. Şu var, biz ailece yürümekten nefret ederiz. 300 yıldır ayağı yere değmeyen asilzadeler gibiyiz. Annem, cebinde son on lirası kalmış olsun, bir yere gitmesi gerekiyorsa o parayı taksiye verir, 9.99 yazdığı yerde iner taksiden. Kardeşim yeni yeni konuşmaya… Okumaya devam et Savulun leyn!
Gözyaşlarımızı bitti mi sandın?
Şimdi biz Bodrum'dayız ya: Davulun sesi uzaktan "Burada harika bir hayatımız var, ortalık yemyeşil, kuşlar cıvıldıyor, hava mis, çocuk farklı milletlerden bir sürü arkadaş edindi, okulların bahçesi Benetton reklamı gibi, yumurtalar tavuktan, mandalinalar ağaçtan, yediğimiz önümüzde yemediğimiz arkamızda, tra la laaa!" şeklinde geliyor olabilir. Ama gerçek şu ki, büyük şehirlere alışkın olanlar için, küçük yerde yaşamak güvenden ziyade bir… Okumaya devam et Gözyaşlarımızı bitti mi sandın?
Şimdi Bodrumlu olduk, sokakları doldurduk :)
Rüzgar'ın 22 aylıktan beş yaşına kadar aynı kreşe devam ettiğinden ve öğretmenlerini birer eğitimciden çok, bir abla, neredeyse anne gibi benimsediğinden bahsetmiştim daha önce. Şeker Portakalı Anaokulu, belki de benim annelik yaşantımın en büyük şanslarından biri oldu. Öğretmenleri ile kurduğumuz sağlıklı iletişimle Rüzgar'ın gelişimsel problemlerinin üstesinden sancısız bir şekilde geldiğimiz gibi, aynı zamanda Bodrum'da kuracağımız… Okumaya devam et Şimdi Bodrumlu olduk, sokakları doldurduk 🙂