Hamileliğimde 24 kilo (Yazı ile yir-mi döööört) alıp, karşılığında 1500 gramlık çocuk çıkartabilme yeteneğine sahip bir insanım. Rüzgar doğduktan sonra üzüntü ve stresten, aldıklarımın 10'unu çabucak verdim. Sonra "Ye yavrum, ye kızım, elden ayaktan düşersin, hem bak süt yapar. Helva ye, üzerine pekmez iç. Mercimek köftesinden minimum dokuz tane yemezsen vallahi küserim" telkinleriyle, verdiğim on kiloyu bir güzel… Okumaya devam et Delirmeden, masaları kemirmeden, sevdiklerimize çemkirmeden zayıflamanın yolları…
Etiket: saglik
Yahu bu kadın kim?
Telefon çalıyor, arayan, diğer yaklaşık otuz beş çağrıyla aynı kişi. Annem: Çocuğun ateşi düşmemiş. Ben: Sana da merhaba anne. Annem: Merhaba merhaba. Ateşi düştü demiştin. Düşmemiş. Ben: Ay düştü anne. Yalan mı söyleyeceğim? Hem nerden anladın düşmediğini? Annem: Facebook’da fotoğrafını gördüm. Ben: ????!!!!!?? Annem: Fotoğraftan belliydi, görür görmez anladım. Ben: ???!!! (Katatonik halim devam ediyor)… Okumaya devam et Yahu bu kadın kim?
Yulaf kepeği, patates kızartmasına karşı!
Sağlıklı gıda konusuna özel bir merakım yok. Meyve-sebzeyi mevsiminde tüketmeye, eve zararlı/katkılı besinler sokmamaya, Rüzgar'ın okulundaki yemek listesini takip ederek aldığı vitamin, protein, karbonhidrat dengesini gözetmeye gayret ediyorum elbet. Zamanında Rüzgar bebekken anne sütünden yoğurt yapma türü çılgınlıklara da girmedim mi, girdim ama kısa zamanda çıktım o ruh halinden 🙂 Bazı tabularım da var: Çiğ sütten… Okumaya devam et Yulaf kepeği, patates kızartmasına karşı!
Cıssss!
Rüzgar, bugün okulda aşı oldu. İlk defa annesinin kucağında değildi, elinden babası değil okul hemşiresi tutuyordu. Benim oğlum, bugün biraz daha büyüdü 🙂 Bu arada, okuldaki ortamı anlatmam lazım. Sabah, öğretmenler tarafından aşı olunacağı, çocuklara, kendilerini süper kahraman hissedecekleri üslupla anlatılmış. Mısır patlatılmış, koridorlar mis gibi kokuyor. Çocuklar, çizgi film odasında mısır yiyip TV seyrediyorlar.… Okumaya devam et Cıssss!
9 Şubat
Aşağıdaki yazıyı babamın gidişinin ikinci yıldönümü olan 9 Şubat'ta, eski usulle (yani kağıt kalem kullanarak) yazdım. O gün, bilgisayarla uğraşmayı yüreğim kaldırmadığından yayınlamadım. Şimdi, sonsuzluğa yazılsın diye, sizlerle paylaşıyorum... Benim babam, kendi gerçekliğinde yaşardı. Güzel Sanatlar Fakültesi'ni kazandığımı öğrenince, uçarak eve gelip ona haberi verdiğimde, gözlüklerinin üzerinden şöyle bir bakmış ve sadece şöyle demişti: "Ben… Okumaya devam et 9 Şubat
Ah bu ben, kendimi nerelere vursam
Dün gece... Rüzgar'ın son zamanlarda tavan yapan gece korkuları yüzünden, yine o uykuya dalana kadar yan yana yatıyoruz. Bir süre sonra, nefes alıp verirken Rüzgar'dan hıklamayla tıkanma arasında tuhaf sesler gelmeye başlıyor. Ellerim bir anda buz kesiyor. Bir anda gözümün önünden, Rüzgar doğduğundan beri sıklıkla yaşadığımız geceler geliyor. (Hep de gece olur bu meret). Rüzgar'ın… Okumaya devam et Ah bu ben, kendimi nerelere vursam
“Rüzgar”lı Hıdrellez
Hıdrellez, İzmir'de yaşayanlar için bambaşka bir coşku kaynağı. Ben İstanbul Nişantaşı'nda yaşayıp büyüdüğüm için, o zamanlar haber kaynakları da günümüzdeki gibi yoğun olmadığından böyle bir günden haberdar değildim. İzmir'e taşındığımızda öğrendim. Sınıfsal farklılıkların çok belirgin olmadığı bu güzel kentte, zengini-fakiri, sosyetesi-esnafı, 5 Mayıs gecesi sokaklara dökülür, kimisi ateşten atlar, kimisi kibar kibar gül dibine dilek… Okumaya devam et “Rüzgar”lı Hıdrellez
14 Şubat hediyesi: Bir tüp kan.
Elif Şafak'ın bugün yayımlanan yazısı... Üzerine ne bir kelime koyabilirim, ne de bir noktasını çıkartabilirim... Bugün 14 Şubat, gelin Gamze'ye bir hediye verelim: Bir tüp kan olsun AŞK... Bu topraklarda üzerine en çok titrenilen, yüzyıllardır destanlara, şarkılara, türkülere ilham olan; hepimize yaşama gücü veren ama ne yazık ki, bir o kadar kıymetini bilmediğimiz, ya yasak… Okumaya devam et 14 Şubat hediyesi: Bir tüp kan.
Bu kadar kişinin inancından, bir mucize çıkar!
Onu tanımayan neredeyse kalmadı artık. Atakan'ın annesi Gamze... İyi ki de kalmadı... Kadınların gücü, inadı, tuttuğunu koparan yapısı, anneliğin kuvvetiyle birleşince nasıl bir dayanışma doğdu, mutlulukla izledik, bir parçası olmaktan onur duyduk. Nerede "yüksek mevkide" bir tanıdığımız varsa koştuk, akıl aldık, yardım istedik. Herkes elinden geldiğince durumu bloglarında, Twitter'da, Facebook'da paylaştı, yaymaya çalıştı. Şu aşamada,… Okumaya devam et Bu kadar kişinin inancından, bir mucize çıkar!
Uf !
Çooook hastayız. Çooook hastaydık daha doğrusu. Önce Rüzgar, sonra ben... Şimdi daha iyiyiz şükürler olsun. Bir kez daha deneyimledim ki, anneler ellerinden geldiğince kendine iyi bakmalı. Çünkü çocuklar nasıl hastalandıklarında huy değiştiriyorsa, aynı şekilde anneleri hastalandığında da tuhaflaşıyorlar. Rüzgar, bütün hafta boyunca tepemdeydi, huysuzdu, huzursuzdu... Bir de bitmeyen soruları vardı tabii: - Anne sen hasta… Okumaya devam et Uf !