Geçenlerde "Beyninize Zarar Veren Alışkanlıklar" adlı bir mail geldi. Okudum, okudukça güldüm. Çünkü gördüm ki, anlatılanlara göre, bir anne olmamın getirdiği yaşam tarzıyla, benimkinin şu an itibariyle hala çalışıyor olması bile mucize. Beynimize zarar veren alışkanlıklar şunlarmış: Kahvaltı etmemek Kahvaltı etmeyen kişiler, düşük bir kan şekeri seviyesine sahip olur. Bu durum beyin için yetersiz besin… Okumaya devam et Evlerden ırak…
Önceki yazımda, üzerimdeki laneti anlatmıştım ya, sanırım Rüzgar yaşadığımız o deneyimden benim kadar olumsuz etkilenmemiş. Hafta sonu aramızda şöyle bir diyalog geçti: Rüzgar: Anne, sen o gün neden işe gitmemiştin? Görkem: Sen hastaydın ya tatlım. Rüzgar: Okul tatil miydi? (Hastalık yüzünden okula gidemediğinde genelde "okul tatil" diyorduk, "Hastalık Kartı" kullanmayı alışkanlık haline getirmesin diye. Fakat… Okumaya devam et Uyanık Rüzgar
Geçen yıl melek olan güzeller güzeli Nehir'i büyük olasılıkla tanıyorsunuz. Onun muhteşem, cesur yürek, savaşçı annesi Zeynep'i, kocaman dağ gibi desteğiyle babası Mahmut'u ve ailenin ilham kaynağı ablası Leyla'yı da... Ben ve Nehir'i merakla, umutla takip eden tüm aileler, o minik kızdan çok şey öğrendik. Hayata bakışımız, sorunlarla başetme biçimimiz hatta çocuklarımıza yaklaşım şeklimiz değişti.… Okumaya devam et İyi insanların başına kötü şeyler geldiğinde
Rüzgar, her zaman iştahsız, yemeğe karşı ilgisiz, bu konuda zor bir bebekti. Şu an geçmişte yaşadığımız pek çok sorunu bertaraf etmekle birlikte, başkalarına eziyet gibi gelen, oysa tarafımca lütuf olarak nitelendirilen bir aşamadayız. Çekenler bilir, iştahsız çocukların anneleri, çocuklarıyla uğraşmak yetmezmiş gibi, bir de çevreden gelen binlerce öneriye, eleştirilere, hatta bazen hakarete varan yorumlara göğüs… Okumaya devam et Kibar Feyzo
O meş'um gün, iş çıkışı, yorgun-argın, bezmiş, oğlumu fena halde özlemiş bir halde taksiye bindim. Gideceğim yeri söyledikten sonra, koltukta şöyle bir kalkılayım dememle... sırtıma o feci ağrının saplanması bir oldu. Aman Tanrım, ben böyle bir ağrı yaşamadım sanki, öyle ki soğuk soğuk terler dökmeye başladım bir anda. Zar zor annemin evine ulaştığımda, taksiden nasıl… Okumaya devam et Ben de bir annenin evladıyım
Kaç seferdir içinizi kıyıyorum yazılarımla, farkındayım. Yine zor zamanlardayız, fakat bu demek değil ki hayatımızda komik şeyler olmuyor. Anneme, Rüzgar'a Allah uzun ömürler versin, her gün yeni yeni bombalar patlatıyorlar. §§§ Görkem ve Ümit son zamanlarda asosyallikten gebermektedir. Akşam üzeri Görkem'e çok sevdikleri bir arkadaşlarından telefon gelir ve akşam için çocuklu yemek daveti alırlar. ("Çocuklu… Okumaya devam et Genel istek üzerine: Biraz da gülelim…
Az önce ParentsConnect'te, Valle isminde bir annenin yazısını okudum ve dört yıl öncesine gittim. Rüzgar'ın üçlü testinde, yüksek Down Sendromu riski çıktığı günlere. Hissettiklerimi anlatmam çok zor: Üzüntü, hayalkırıklığı, merak, korku... İki perinatolog, iki jinekolog dolaştık. İkisi amniyosentez gerekli, diğer ikisi ise gereksiz dedi. Minik bebeğimin böbrekleri, burun kemiği, humerus, femur kemikleri kaç defa ölçüldü… Okumaya devam et 47. Kromozom
.... Duyduğum rahatlamanın boyutlarını anlatmam çok zor... Sanki bir araba kazası geçirmişim ve arabam bir köprüden uçup nehrin dibine batmış, ben de bir şekilde açık camdan çıkıp soğuk, yeşil suların içinden gün ışığına doğru kurbağa gibi yüzerken nefesim neredeyse tükenmiş, damarlarım boynumdan fışkıracak hale gelmiş ve yanaklarım son nefesimle şişmişken, sonrasında SOLUK ALMAK. Su yüzüne… Okumaya devam et Nefes almak…
Önceki parmak doğrama yazımın ardından bir çok mail geldi. Şifa Çorbam merak edilmiş. Yahu arkadaşlar, parmağımı doğradım diyorum, çocuğum bana böyle böyle yaptı diyorum, siz benden tarif istiyorsunuz... Biraz duyarlılık lütfen 🙂 Şaka bir yana, sizin de çocuğunuz, hastalık halinde çenesi tüm yemeklere kilitlenenlerdense, midesine üç-dört kaşık bir şey bile girse, gerçekten ona olmasa da,… Okumaya devam et Genel istek üzerine: Şifa Çorbası tarifi
Sabahın köründe uyanılmış. Rüzgar Bey, doğrudan direktiflere başlamış: Onu giymem...kırmızı eşofmanı istemem...pijamayı çıkarmam...dişimi fırçalamam...saçımı taramam...perdeyi açma daha uyurum...Sally nerde? Sally olmadan kalkmam...emzikleri alma...mavi emziği rafa koy, sarıyı istemem, yeşili isterim..çorap giymem, hava sıcak...kahvaltı etmem...kahvaltı ederim ama balını çok koy, tatlı olsun...vazgeçtim, kahvaltıda Kinder yicem, dolabı aççç, biliyorum orda Kinder varrrr! Fazlası yok, eksiği var tüm bu aşamalar… Okumaya devam et Non-Iatrophobia*
ruzgarligunlervegeceler.com 