Çooook hastaydık daha doğrusu. Önce Rüzgar, sonra ben… Şimdi daha iyiyiz şükürler olsun.
Bir kez daha deneyimledim ki, anneler ellerinden geldiğince kendine iyi bakmalı. Çünkü çocuklar nasıl hastalandıklarında huy değiştiriyorsa, aynı şekilde anneleri hastalandığında da tuhaflaşıyorlar. Rüzgar, bütün hafta boyunca tepemdeydi, huysuzdu, huzursuzdu… Bir de bitmeyen soruları vardı tabii:
– Anne sen hasta mısın? (Beş günde yaklaşık beşyüzaltmışbeş kere soruldu)
– Neden hastasın? (Beş günde yaklaşık ikiyüzseksen kere soruldu)
– Ne zaman iyileşirsin? (Bilmiyorum dediğimde) Yarın iyi olur musun mesela?
– (Sabah uyanır uyanmaz) Anneee iyileştin mi?
– (Akşam yatmaya giderken) Baba, annem ne zaman iyileşecek?
Hastalığım süresince akşamları babası yatırdı, kitabını o okudu. Ajansta işler çok yoğun olduğundan evde dinlenme olanağım olmadı, dolayısıyla akşam işten geldiğimde kendimi resmen pelte gibi kanepeye atıp, Ümit gelip beni alana kadar orada kalıyordum. Rüzgar ameliyat olduğum gün bile beni böyle görmemişti.
Kendimi iyi hissettiğim ilk gece, hemen kalktım, odasına gittim. Babasıyla yatağa uzanmış, kitap okumaya hazırlanıyorlardı. Beni gördüğünde, gözleri pırıl pırıl parlayarak “Annee, iyi mi oldun, kitabımı sen mi okuyacaksın yoksa?” diye bir soruşu vardı, içimi hoplattı.
Every human being is the author of his own health or disease (Hastalığının da, sağlığının da yaratıcısı; insanın kendisidir) demiş Buddha, aklımızda bulunsun 😉
Fotoğraf anlatıyor herşeyi 🙂
Kesin, kesin, kesinlikle diyorum ben de.
iyi bakmalı her anne kendine, çocuğu için hiç değilse.
ben düşünüyorum çocukluğumu mesela, hiç hatırlamıyorum annemi hasta yatağında, elbet hastalanmıştır da lüksü olmamıştır yatmaya.
sağlık diliyorum önce çocuklara, sonra analara.
Bak, şimdi aklıma geldi vitamin içtim bi tane 🙂
aman şükür iyi olmuşsun,hem sen,hem Rüzgar.Kim bilir neler geçirdi o küçücük yüreğinden senin hasta oluşunla ilgili.Acaba iyi olamayıp Onu yalnız bırakacağını falan mı düşündü acep?
O yerim ben o minik adamı.Geçmişler olsun Görkemcim…
Gönül’cüm, şükür gerçekten.
Ben elimden geldiğince olayı trajik boyuta taşımamaya çalıştım ama kimbilir belki de içinden geçirdi bir şeyler, dediğim gibi daha önce beni hiç öyle yatak döşek görmediği için herhalde.
Teşekkür ederim, hastalıklar uzak olsun hepimizden.
cok gecmıs olsun canım… burnunun kızarıklıgı her seyı acıklıyorrr…. ama ne yalan soylıyım hastayken bıle o kadar tatlısınız kıııı:))) sevgı boceklerı sızı…
Sağol canım.
Ya biliyor musun kedim de ben hastayken karnıma ters yönde uzanırdı boylu boyunca. Bütün gün kıçını seyrederdim hasta hasta. Rüzgar da aynı şeyi yaptı, enteresan…
Geçmiş gitmiş bitmiş olsun.
Çoook teşekkür ederiz.
gecis olsun… evet koca insanim ve izmire gittigimde annem hastayken resmen kolum kanadim kirildi. ne yapacagimi bilemedim. boyle hersey tatsiz oldu. anneler hastalanmasin katiliyorum 🙂
Canım, kıyamam anneciğine de. Size de geçmiş olsun çok.
Cok sukur gecmis,Bir daha tekrarlanmaz insallah.
Amin, çok teşekkür ederim.
ahhh kuzucum kıyamam size, anneler hasta olmasın kampanyanıza katılıyorum. 😦 Ama kocalarda hasta olmasın 😦 zira ben geçtiğimiz bir hafta kendilerine baktım , sayesinde grip olmadan öksürük nöbetlerine tutulmayı da başardım…
Bugün sağ boğazıma yerleşmiş bir taş ile yutkunmayı öğrendim. Sanırım kendimi yarın doktor amcanın kollarına atıcam…Kendinize iyi bakın,oğluşu öpelim,arkadaşıma selam:) sizi seviyoruz
Ahh kıyamam Tanzer’ine de sana da, canım benim.
Canim anne hasta oldu mü evde hayat bitiyor. Kendine iyi bak. Gecmis olsun.
Gerçekten öyle. Teşekkür ederim Asya’cım, Allah hepimize güç kuvvet versin…
evet yahu..benim de boğaz şiş…ama şükür ki çocuklarda bişey yok…inşallah tez zamanda iyileşirsiniz de karlı havanın tadını çıkarırsınız..
Ahh kar yok ki bizim burada. Yaram deşildi yav 🙂
Geçmişler olsun, yaklaşmamak lazım çocuklara o halde ama ne mümkün??
Sizi de devirdi demek hastalık.. Geçmiş gitsin oldun inşallah Görkem’im.. uzak olsun hastalıklar artık.. Ne gariban, ne zavallı bu cocuklar yahu.. rutinlerini arıyorlar bazen bencilce geliyor ama o da çaresizliklerinden değil mi:(
DeliAnnem, devrildik valla.
Bencillik çocukların doğasında var herhalde, bir nevi yavru hayvanların doğada ayakta kalma içgüdüsü gibi. Çaresizlik tabii aslında, annesi kuvvetini kaybederse çocuğun hali n’olur?.. Allah hepimize sağlık versin.
Canim anne hasta oldu mü evde hayat bitiyor. Kendine iyi bak. Gecmis olsun. @Bap …. ne de doğru söylemiş…
annem hasta olunca ev ev olmuyorr!!!! anneler iyi olsuunlaarrr ve sana da geçmiş olsuunn 😀
http://iblisinyavrusu.wordpress.com/ bende beklerim =)
Evet, annelerin hasta olmasına şiddetle karşıyız!!!
Teşekkürler, geleceğim ziyarete de 🙂
Çok geçmiş olsun Görkem.Anneleri hasta olmasa keşke,bizde de Tuna’dan sonra bana geçti halimiz duman.
Kolay gelsin Özlem’cim, zor iş. İnşallah siz de en kısa zamanda toparlanırsınız.
Geçmiş olsun efenim.
Sağolunuz 🙂
Gercekten oyle bir uzanmış ki üzerine, resim herseyi anlatmış.. Kuzunun duyguları çok belli.. Neyse gelmiş gecmis olsun…
Çok teşekkürler.
geçmiş olsun ikinizede
valla bu hastalıklardan kurtulabilene aşkolsun.
H1N1’in yeni bir formu diyorlar bu virüs için, ondan bu kadar inatçıymış.
Geçmiş olsun Görkemcim. Biz de 2 hafta o hastalığın pençesinde olanlar olarak sizi çok iyi anlıyoruz.
Geçmiş olsun size de, herkes bir posta yıkıldı resmen.
Çok geçmiş olsun canım benim.Çocuklar dayanamıyor bizlerin hastalığına ben de başım ağrıyor desem kırk kere soruyorlar “Anne geçti mi”diye :))
Sağol canım. Ben artık çaktırmamaya çalışacağım valla, dert oldu çocuğun içine.
bu ara pek bakamıyorum bloglara, yazını da şimdi okudum..geçmiş sanırım artık, bi daha uğramasın diyeyim o yüzden..
resim de çok hoş ayrıca..
öpüyorum..
Geçti gibi, teşekkürler. İnanır mısın hala hafif bir halsizlik var, tam atamadım sanırım.