Rüya gibi bir hafta sonu…
…
Ve bu hafta sonundan, tüm dinginliğimizi yansıtan bir kare!
Bizim evin halleri
Rüya gibi bir hafta sonu…
…
Ve bu hafta sonundan, tüm dinginliğimizi yansıtan bir kare!
ruzgarligunlervegeceler.com 
Yüreğime sular serptin Görkemcim 😀
Sanıyordum ki sadece bizim evimiz bu halde ve sadece benim çocuğum bu kadar dağıtma yeteneğine sahip. Ben çözümü bir çok oyuncağını ortadan kaldırıp asla bulamayacağı (elbise dolabımın üst raflarındaki kazakların arkası, boş bavulların içi vs.) yerlere saklamakta ve oyuncak adedini en aza indirmekte buldum. Bir de her gece yatmadan önce ailecek oyuncakları toplayıp korrrr (hor) yaptırıyoruz. Hala bir umut yok, sabah kalkar kalkmaz ilk işi oyuncak sepetini başından aşağıya dökmek oluyor.
Komik bir not daha çok az söylediği kelimelere inat (baba geediiii, anne, abba, abi, mama, meme) geçenlerde bir arkadaşım aynı yaşta olan oğluna kaç yaşındasın dedi çocukcağız eliyle 2’i gösterirken Cansın “Kaç yaçındaçın” demeye başladı. Asla 2 diyemiyor başka kurabildiği cümle yok ama şirinlik yapmak istediği anda sürekli bu cümle tekrarlanıyor. (Daralan anneden sürekli sabit cevap : 36 yaşındayım oğlum, sende 2 yaşındasın düşün yani ne kadar yaşlıyım )
Benim çocuklu hayatımda iki temel başarısızlığımdan birisi bu maalesef. İkincisi de tuvalet meselesi.
Ne varsa bunda anlamıyorum, o oyuncak kutusu illa ki baştan aşağı dökülecek 🙂
kararlı olacaksın ve de kararlı olduğunu mutlaka hissettireceksin hayatım.biraz da mangal gibi bir yürek lazım tabi…..emir bir oyuncağını toplamadan asla yenisini vermiyorum.ve de oyuncakları kesinlikle odasından çıkmıyor.ama bunu başarana kadar eşimle çok çaba sarf ettik.o istediği kadar yırtınsın ağlasın sızlasın yeni oyuncakları dağıtmasına asla izin vermedim.çok ağlayıpta kendini yerden yere attığında ,sırf onun bu inadına inat , gözü önünde çöpe attığım oyuncağı bile oldu…eğer bir kaç sefer bu şekilde dayanabildiysen rkası geliyor zaten.çünkü senin ondan daha dişli olduğunu anlıyor:)))heeeee tabi arada özellikle misafir geldiğinde baştan çıktığı anlar olmuyor değil…ama artık o kadar olsun diyorum, göz yumuyorum…..
Arkadaşım hakikaten mangal gibi yürek varmış sende. İşte ben maalesef bazı konularda böyle kararlı davranamıyorum ve onlar da kesinlikle anlıyorlar tereddütün olduğunu. Senin yöntemi, annem de bize uygulardı. Toplamamakta ısrar edersek veya bir oyuncak yüzünden evde kavga çıktıysa, gözümüze baka baka oyuncağı arka balkondan aşağı atardı. Teşvikiye sokaklarında, elinde bebeğimle veya kardeşimin matchbox arabasıyla gezen çocuklar görür, sessizce iç çekerdik 🙂 Hakikaten de düzenli-tertipli olduk. Hala da öyleyiz ikimiz de…
Ben de yazı için teşekkür ederim, İsmimdeki linke ve o linkteki yazıları okumaya sizleride beklerim. Sağlıcakla kalın.