DİKKAT: AŞAĞIDA YER ALAN YAZI, ÇALIŞAN ANNELER AÇISINDAN, ZARARLI UNSURLAR İÇERMEKTEDİR.
Farkettiniz mi, sonunda blog temamı değiştirdim.
(Sevgili kardeşlerim Secce‘ye ve KelimePerisi‘ne duyurulur 😉 )
Hayatımdaki değişiklikler bununla da sınırlı kalmadı. Büyük bomba geliyor, hazır mısınız: İSTİFA ETTİM. Doğumdan sonra Back to life, back to reality isimli yazımda iş hayatına dönüşümü anlatışımdan yaklaşık iki sene sonra, doğum günüm, aynı zamanda evlenme yıldönümümde hem de. Patronuma göre, bir güne anlam yükleme konusunda kendi çapımda bir rekor kırmış olabilirmişim 🙂
Aslında istifam, ani verilmiş bir karar değildi, uzun zamandır kafamda biriken soru işaretlerinin, içimde büyüyen sıkıntının sonucuydu. Hareketim biraz ani oldu, onu kabul ediyorum. Eşyalarımı falan bile toplamadım, o derece. İkizler burcu olduğumu söylemiş miydim 🙂
Gelelim o günden sonra yaptıklarıma:
• Annemle pazara gittim, eski zamanlardaki gibi simitli-çaylı kahvaltı edip avare avare dolaştık.
• Annemin arkadaşları istifama çok sevindiler, onlara bol bol kahve yaptım.
• Rüzgar’ı okula götürmem gerektiği için yine sabahın köründe kalktım. Saat 10.30 olmadan yemeğim ocağa konmuş, çamaşırlarım asılmış, oyuncaklar toplanmış oldu.
• Teyzem ve anneme hızlandırılmış “Facebook”, “Bilgisayar nasıl açılır, nasıl kapatılır?” ” Yurt içi ve yurt dışında yaşayan, önemli mevkilerde bulunan kuzenler, duvarlarına yazılan ‘Yetenekli yavruumm, evladııım, özleminden geberiyoruz’ tarzı iletilerle nasıl yerin dibine geçirilmez?” başlıklı dersler verdim.
• Sonunda oğlumla çook uzun zamandır hayalini kurduğumuz vapur fantazimizi gerçekleştirdik. Şu surattaki mutluluğa bakar mısınız? Şimdi sırada metroya binmek var. 
• Kocamla yemeğe çıkacağımız bir gece, vaktim bol olduğundan güzel güzel giyinip süslendim. Beni uzun zamandır öyle görmediğinden adamcağızın gözleri yuvalarından fırladı.
Bilmiyorum bu saadet dolu anlar daha ne kadar sürer… Ben eminim ki er-geç sıkılırım evde olmaktan ama şimdilik sanırım mutluyum. Her zaman çalışmamdan yana olan Ümit’in, istifa sürecinde bana olan inanılmaz desteğine de yeri gelmişken teşekkür etmeliyim.
İşe gitmeyen anne olmak ne güzelmiş. Bir de maaş verseler…. 🙂
ruzgarligunlervegeceler.com 
Offf Görkem hiç bir yazıyı böyle kıskanmamıştım desem abartmış olmam. Ne yalan söyliim iki numaranın gelişini takiben bende böyle bir çılgınlık yapmak istiyorum. Oldu bittiye getirivereyim diyorum 🙂 Hayırlı olsun senin ve ailen için 🙂
Sağol Şükriye’cim. Dur bakalım, ben parasız bakalım ne kadar idare edebileceğim, ona göre sana haber veririm 🙂
Hakikaten çalışan anneler için zararlı ve akıl çelici bir yazı olmuş:) Dediğin gibi keşke maaş da verseler de hep yavrularımızın yanında olabilsek, biz olmayı hatırlasak, dar zamanda nasıl yetişeceğiz değil bol zamanı nasıl güzel değerlendirsek diye düşünsek… oofff daraldımmm…
Ahh, dedim ben okumayın diye ama, uyardımm 🙂
cok cok cok kıskandımmmmmmmmmmmm ama bir ikizler oalrak bunun cok uzun surmeyecegine bende kalıbımı basarim canım arkadasım o zaman ver elini İSTANBUL HAYDİİİİİİİİİİİİİİİİ.
Geliyoruumm, aç kollarını!!!
senin adına çooook sevindim.hayırlı uğurlu olsun.bunun tadını çıkart gez toz ev hanımlığı yap elinde dondurma kutusu geç tv karşısına sıkılana dek kadın programı izle.avareliğin dibine vur.en çok ta rüzgara özlediği annesini cömertçe sun.
sonraaaa zaten sıkılacaksın.tamam artık yeter diyeceksin ,kanın iş hayatı çekecek:)o zaman working girl olmaya yeniden programlanmışsın demektir.git ve iş ara:))))mümkünse kışa doğru:)
blog temanı ayrıca tebrik ederim.puantiye aşkınaaaaa:)))
Evet, bence de yeter derim bir süre sonra. Haklısın, o da büyük ihtimalle kışa doğru olur 😉
heyyyy:)) süper bir karar vermişsin bence. Seni tebrik ediyorum. Evde olmaktan sıkılacağını düşünmüyorum. Artık Bloğun var. Deli gibi şeyler yapabilirsin, bağlantılar kurabilirsin, yeni gruplar oluşturabilirsin vs. annenin evde üreteni makbul. Bakınız ben:)
Heyy, bunu bana da öğret!!!
Hayırlı olsun Görkemcim,ben her 2 durumu da yaşamış biri olarak çalışmaktan yanayım ama 9-6 değil de daha esnek bir iş olmalı..Bu arada yazın işten ayrılıp Eylülde işe başlamak gibi süper bir tarzım var benim de ama bu yıl halen devam çalışmaya..Oğluşun,annen,eşin ve arkadaşlarınla birlikte keyifli günler 🙂
Sağol canım, senin tarzın da hakikaten süpermiş 🙂
1,5senedir hem evde oturup ayni zamanda maas almaya da devam eden bir anne olarsk sana bu keyifin cok uzun surmeyrcegini soyleyebilirim. cunku bana gore ev kadinligi kadar agir bir meslek yooookkk….
Orası öyle, bir kilo vermişim bir haftada düşün!
Ben cok kucuktum Annem ise basladigi zaman.Bu yuzden cok hasret kaldim , cok yalnizligini cektim.Anne olmazdan evvel bilirim bu duyguyu.Simdi calismiyor olmamin en buyuk nedenidir.Ruzgar ve Senin icin coook sevindim.Hayirli olsun.
Ah kıyamam sana… Bir kere benim annem de izin alamadığı için resitalime gelememişti, hala içimdedir sızısı. Kızlar biraz daha hassas oluyor bu gibi konularda galiba.
aynı iş yerinde 5yılımı doldurup taşma arifesindeyken bu yazı çok pis geldi bana:))) kıskandıııımmmmmmm ama yine de senin adına çok sevindim. oğlum adına daha da çok sevindim. Doya doya koklaşın ana oğul şimdi.. Çalışan biriyken ev moduna bağlanman zor olabilir ama eminim üretecek çok şey bulursun,paylaşırsın. ayrıca blogunu niye değiştirdin ki? benim gözüm senin ve secceninkine alıştığı için o temaya geçmiştim ben zaten:)) bende aynı şey çok uzun süre kullanamayan maymun iştahlilardan biriyim:) yine de hayırlı olsun:)
Teşekkürler. Ben tam değişiklik olsun dedim, hani bazı kadınlar saçını falan kestirir ya, ben de temamı değiştirdim:)
çok fena halde pimpis kıskandım seni:( ağlamak, yüzükoyun yatıp ayaklarımı yere vura vura tepinerek bağırmak istiyorum bende bende bendeeeee diye..koca tatilin dibine vurun ne güzel ya Rüzgarıda al okuldan, okul neymiş sıcağın bağrında, sere serpe yaşayın ne güzel:( bende yapıcam bigün ama bugün değil doğumgünüm evlilik mezuniyet ve bilimum günleri kesiştireyim hayırlısıyla o vakit:)öptüm çokça hadi iyi dinlenmeler..
Hiişşt, biraz para göndersene o zaman. Hani tatil falan demişsin ya 😉
Ahaaahaaa 😀 canın sağolsun ne demek:) böyle hareketlere desteğimiz sonsuz:)
Hayırlı olsun Görkemcim. Umarım gönlünce olur her şey. Ama ben kıskandım seni çook 🙂 Baştaki uyarıyı dikkate almalıydım okumadan önce 🙂
Ya kıskanmayınn, yakında ağlamaya başlarım, “param yok, koca eline kaldım” diye 🙂
pişşt temanın adını söyle de ben de yapayım. güzel durmuş, blog kardeşliğine devam. hayrlı olsun yeni hayatın. inş ben de iş bulur şu evden kurtulurum
Ahaha! Valla sen en moktan işe bile girsen, cennete düşmüş gibi olursun evdeki hayata kıyasla. Rüzgar’ın iki yaşındaki halini ikiyle çarptım, ona göre yaptım bu yorumu 🙂
Ama haksızlık buuuuuu!!!
Senin ve oğlun adına sevindim kendi adıma aynı lükse sahip olamadığım için üzüldüm…
Evde olmak hiç de o kadar sıkıcı değil hatta vakit nasıl geçiyor anlaşılmıyor. İlk başlardaki o bir heves gezip tozmalar sonra yaşam tarzı oluyor. Ev hanımları hep evde mi oturuyor sanıyorsunuz hiç alakası yok hep geziyor onlar 🙂 Gezmekten yemek yapmaya filan bile fırsat bulamıyorlar bazen.. Modern zaman ev hanımlığı böyle hele bir de maddi sıkıntı yoksa ohh mis 🙂
hayırlı olsun
Sıkıntı vaaarrr, sıkıntı vaarr! Pembe gözlüklüyüm henüz, oğlumu özlemişim, bu günler geçecek, devran dönecek, o zaman göreceğiz bakalım 🙂
Helal olsun valla allah bana da nasip eder insallah.Bu bit kadar telefondan temani cok anlayamadim ama eminim o da guzeldir.
Sağol Özlem’cim, hayırlısı neyse o olsun hepimiz için.
ben de çalışan bir annenin kızı olarak, “profesör de olsam, çocuğum olunca işi bırakırım” derdim.En çok oğlun adına sevindim,iyi olmuş böyle:)
Ben de doğum sonrası en az iki sene çalışmayacağım demiştim. Üç sene çalışmadım. Aslında bakıyorum da büyüdükçe daha da artıyor çocuğun anne ihtiyacı. Fakat uzun süre de evde durabileceğimi sanmıyorum.
aaaaa çok tebrik ederim Görkemcim.Şaşırdığımı itiraf etmeliyim,bizim için pek ani oldu zira :)Ama eminim sizin için en hayırlı karar olmuştur bu..Baksana şimdiden kelebek etkisi göstermiş kendini..
Ohhh tadını çıkar arkadaşım…
Sağol Gönül’cüm, şimdilik iyiyim ama dediğim gibi, bir de maaş verseler…
Heyoooo cok sevindim. En cok da Ruzgar icin. Hem de iyi zamanlama olmus. Mevsim olarak….
Bu yaz guzel gececek belli:)
İnşallah 🙂
Heyoo!
Aramıza hoşgeldin anacım! Keyfini çıkar!
Yazıları yağdırırım artık, vakit bol nasılsa. Yoksa tembelleşir miyim iyice 🙂
🙂
🙂 🙂
Mutlu bir istifa yaşamışsın Görkemciğim ,yaz ve tatile gelmesi de süper olmuş.Hele ki izmir de oğluşunla süper süper vakitler geçirirsin.sanırım yaz bitene kadar sıkılmazsın 🙂
Bu süreçte herşey gönlünce olsun…Rüzgar’ın ağzı gerçekten kulaklarında :)))))))))))))))
😉 Sağol canım, Allah utandırmasın.
efenim önce yeni dizaynınızı pek beğendim. Sonracıma ben bu yazıya gördüğüm ilk anda, taa yollarda ve telefondan uzun cevap yazdım yok hiçbiri:(
oysa ne çok sevindiğimi yazmıştım mutlu olduğun için.. sen mutluysan ne ala Görkemim.. seni öyle düşünmek bile içimi açtı burada benim:)
öpüyorum seni, Rüzgarı
Müminem, tasarım konusunda en çok senin fikrini merak ediyordum, beğendiğine çok sevindim. Mutluyum şimdilik şükür. İlerisini yaşayıp göreceğiz.
Seni de, oğlanları da çook özledim. Instagram’daki fotoğraflarınla beni mahvediyorsunuz, bilesin.
Çok akıl çelici bir yazı bu, çok!
Sevindim Görkemcim senin adına, dediğin gibi muhakkak sıkılacaksındır bi zaman sonra ama dediğin gibi keşke maaş da verseler de, arada böyle birkaç ay soluklanmak mümkün olsa.
Tasarımı da beğendim ayrıca.
Beğendiğine sevindim çok. Evet, biraz nefes alacağım inşallah.
valla bloga bi göz atim dedim, önce tema değişikliği sonra istifa haberiyle 2 kere şaşırdım..hamile bünyeme bu kadar şaşırmak ağır geliyor bilesin:)
oğlum ve eşimle 24 saat birlikte olduğumuz 2 haftalık tatilden sonra pazartesi işe başlayıp, akşam eve döndüğümde oğlumun huysuzluğunu, her an anne gidecekmiş gibi bacaklarıma yapışmasını gördüğünde inanki içim çok acıdı, onu anlayıp da bişey yapamamanın çaresizliğiyle dün bütün gün moralsiz ve ağlamaklıydım..pek çok çalışan anne gibi “keşke çalışmasam da çocuğumun yanında olsam” düşünceleriyle..ama 1.si ben kamu kurumunda çalışıyorum ve kimse kolay kolay memuriyetten istifa etmez..ederse de dönemez:) 2.si dün akşam Çınar’ı biraz daha rahatlamış görünce düşündümki bu bir süreç..bigün bunlar da geçecek..şu an 2 yaşında dolayısıyla bana, babasını kıskanacak kadar düşkün..ama ergenlik yaşlarına gelince ana babayla hiç işi olmayacak..o yüzden stres yapmamaya karar verdim..ama seni kararından dolayı tebrik ederim, belli bi süreliğine de olsa çocuğunla doyasıya vakit geçirmek çok güzel..hem belki ev hayatını seversin de hiç çalışmazsın belli mi olur;)
(bu arada geçen hafta 2 gün İzmir’deydim, anam o ne sıcak öyle, valla İzmir’e yerleşmekten vazgeçtim:))
İzmir’e çok kötü bir zamanda gelmişsin be şekerim. Bir dahaki sefere bana söyle ben sana zamanlamayı bildiririm 🙂
Bunun bir süreç olduğu konusunda haklısın. Rüzgar şu anda ilk günlerde olduğu gibi çıldırmıyor mesela onu almaya gittiğimde. Ara sıra iniş-çıkışlar oluyor çalışan anne olunca ailede. Rüzgar şu an babaya inanılmaz düştü mesela, sizde de o dönem gelecek, sen bebişinle ilgileneceksin onlar baba-oğul takılacaklar.
Sen beni örnek alma, hatta mümkünse sizin orada bana da bir iş bak 😉
aaa cok sasirdim gorkem hakikaten. Hani boyle isini cok seviyormussun gibi bir his varmis bende demek ki. hayirlisi olsun 🙂
keyfini cikar senin icin ve rusgar icin en guzeli olsun 🙂
Gülçin’cim, işimi gerçekten çok seviyordum, ama ne yazık ki başka problemler vardı. Hayırlısı neyse o olsun bence de…
evet tabii ki ben de kıskandım :)) şu anın keyfini çıkar, bir süre sonra sıkılacaksın 😛
Kesinlikle aynı şekilde düşünüyorum 🙂
Çok güzelmiş ya 🙂
🙂
bende hasta olması sebebiyle, tam 9 gün evde oğlumla birlikte vakit geçirdim. suratında aynı rüzgarınki gibi dinmek bilmeyen şaşkın bir gülümseme hasta olmasına rağmen. salına salına akşam yemeği hazırlamalar. ev derli toplu falan. süperdi! bugün işe gelmek zor oldu baya. kıskandım ve sevindim senin adına 🙂
Çok geçmiş olsun. Umarım iyidir şimdi…
1 haftaya kalmaz ev işlerini savsaklamaya, 1 aya kalmadan da “sıkıldım” demeye başlayacağını garanti ediyorum 🙂
“Mutlu aşk yoktur” diyorsun 🙂
Sen metroya binmeyi yagmurlu bir günde öğrendin, nasıl olsa değilmi Görkemcim 🙂 Ayrılık kararının senin adına hayırlı olmasını diliyorum
A aaa! Gerçekten ne kadar ironik değil mi Ayşen’cim, bak unutmuştum bunu. Senin sayende öğrendim, yağmurda metroya binmeyi de, bazı başka şeyleri de 😉
heheyt bence en qüzel qünler, ıstıfa sonrası ılk boş qünlerdır:)) nasıl bır özqürlük duyqusudur o!!! umarım mutluluk ve keyıflerın çook uzun sürer ve sıkılmazsın.
Çok teşekkür ederim. Evet ilk günler balayı gibi gerçekten de 🙂 Sonrasına gelince, eğer yeni bir işe girişmezsem sıkılacağımdan adım gibi eminim.
hayırlı olsun,garip gelecektir,ben evde olma sürecini doğum izninde toplam 4 ay evde kalınca yaşamıştım sadece,bünyem alışmamıştı her sabah 07:30 da ayaktaydım.bol bol tadını çıkar bu dönemin sıkılırsan,illa ki bulursun bir şeyler.sıcaklar falan şimdi canın bir şey istemez belki ama sonbaharla harekete geçer bünyen eminim…
Ben de eminim 🙂