Sonunda, sevgili annemin ısrarlarına, “Ayy çok kolayy, hemen öğrenirsiniz” telkinlerine dayanamayan kayınvalidem de, bir bilgisayar aldı. Annemin bu alandaki üstün yeteneğini şu yazımın son paragrafından okuyabilirsiniz.
Dün temel şeyleri anlattım biraz. İşte şöyle açılır, şöyle kapanır, dosyalar burda, Google şurada falan. Akşam vedalaştık, yola çıktık, daha bir kilometre gitmemiştik, telefon çaldı:
Gülten : Kızım ben Sudoku oynamak istiyorum, anlattığın gibi Google’a sudoku yazdım, ok işaretine bastım (Ok işareti=Enter) ama kutulara sayı yazamıyorum.
Görkem: Hmm… Siz üzerindekine basmış olmayasanız?
Gülten: Yok, büyük olana bastım. Ama geldiğim yere geri dönüyor her seferinde.
Görkem: (Gülerek) Demek üzerindekine bastınız
Sessizlik…
Görkem: Neyse telefonda zor şimdi, ben size sonra uzun uzun anlatırım.
Gülten: Tamam kızım iyi akşamlar.
Ama kayınvalidemin de maşallah annemden kalır yanı yok. Bu, en sevdiğim huylarından biri. Bir kere kalkıştı ya işe, illa öğrenecek. Rüzgar’ı uyutup mutfağa girmek üzereydim ki, Ümit’in telefonda konuştuğunu duydum:
Ümit: Anne, bak ekranın solunda, en altta pencere gibi bişi var, oraya tıkla… En altta diyoruuumm, o dediğin klasör… Anneeee, tuşların altındaki siyahlıkta gezdiriceksin parmağını, ekrandan imleci takip ediceksin. Offf Görkem anlatmadı mı yaa… Dur dur sen en iyisi şöyle yap: kntrl-alt ve delete tuşlarına bas… Aynı anda basıcannnn… Dur anne, aklıma bişey geldi… Sen ne yap biliyo musun, al o bilgisayarı, pencereden dışarı fırlat... Hah, hadi iyi akşamlar! 
ruzgarligunlervegeceler.com 
A, neler oluyor yahu? Geçenlerde benim kayınvalidem de eline laptop geçirdi nihayet. bir iki yıldır öğreneyim diyordu. Benzer diyaloglar geçti bol bol. Lakin işin ilginç tarafı az önce blogcu annnelerden biri de bu kondua yazmıştı. Tesadüfe şaştım ben . Bir anda kayınvalideler atağa kalkmış anlaşılan:)
Demek ki çağdaş kayınvalideler, gelinleriyle uğraşacaklarına teknolojiyle ilgileniyorlar, ne güzel 🙂 Seninki “DeliKayınvalide” diye bir blog hazırlığında falan olmasın 😉