Doğum günü partilerinin, belli bir yaşa kadar çocuk açısından pek bir anlam ifade etmediğine inananlardanım. Doğduğunuz (doğurduğunuz) gün çok çok önemlidir şüphesiz ama kutlamalar, çılgın hazırlıklar, o hengame, telaş… Doğumgünü çocuğu bu durumdan ne yönde etkileniyor acaba? Ya da bakalım o nasıl bir şey ister, gerçekten önemsiyor muyuz? Bu günler çoğunlukla “körlerle sağırlar, birbirini ağırlar” şeklinde geçiyor. Hele sazlı sözlü birinci yaş kutlamaları acaip komik gelir bana. Zavallı bebek, o gürültülü, yalnızca kuş sütünün eksik olduğu sofralarda, üzerinde büyük olasılıkla kendisini rahatsız eden bir kıyafetle mıncıklanır durur, çevresinde neler döndüğünü anlayamadan…
Biz Rüzgar’ın birinci yaş gününü, çekirdek aile olarak kutlamaya karar vermiş, sonunda kendimizi 20 küsur kişinin ortasında buluvermiştik. İkinci yaş günü, göreceli olarak daha iyiydi. En yakın arkadaşlarımızın, Rüzgar’la yaşıt çocuklarıyla, okulun bahçesinde, bir saat süren kısa bir kutlama yapmıştık. Oyuncak paylaşımından doğan bir cıngar çıkmak üzereyken neyse ki parti sona ermişti 🙂 Bu sene ise Rüzgar, yine okulunda, sınıf arkadaşlarıyla kutladı doğumgününü, ki bence en iyisi böylesiydi. Akşam da aileyle, bol oyuncaklı, dolayısıyla oğlan açısından eğlenceli bir kutlama oldu.
Rüzgar’la, doğum gününden bir hafta önce, yapılacaklarla ilgili konuşmaya başladık ve ne istediğini anlamaya çalıştık. İşte cevaplar:
– Anne, ben mum üflicem di mi? Ben çok üflicem.
– Mickey partisi istiyorum. Mickeyli bardaklar, şapkalar istiyorum. Lütfen anne.
– Anne bana çok hediye getirmesinler, herkes bi tane hediye getirsin, kafam karışıyo.
Bunu söylediğinin ertesi günü ise:
– Anne ben çok hediye istiyorum. Anane Şimşek McQueen alsın.
– Mickey şapkası takmicam anneee.
Ve doğum gününü kutlayacağımız günün sabahı, bütün Mickey karakterli parti eşyaları internetten sipariş edilip teslim alındıktan sonra:
– Anneee, ben Mickey partisi istemiyorum, Winnie the Pooh partisi istiyoruuum.
Buyur burdan yak 🙂
ruzgarligunlervegeceler.com 