Hatırlar mısınız bilmem, yıl, ben diyeyim 95, siz deyin 96, Burak Kut adlı, önce popçu, sonra rockçı, sonra yine popçu olan, şimdilerde yükselen göbekli tenor furyasına kendini kaptırmış zat-ı muhteremin, böyle bir şarkısı vardı. Peki tarihin tozlu yapraklarından bu satırlar nasıl aklıma geldi? Tabii ki Rüzgar sayesinde. Son zamanlarda kafayı “nereden geldin, nereye gidiyosun, o nereden gelmiş” sorularına takmıştı fena halde. Dilim döndüğünce cevap vermeye çalışsam da, itiraf etmem lazım, zamanla sıkıldım. Çünkü verilen cevap asla yeterli olmuyor, bir daha bir daha soruyor, karşısındakini adamakıllı bunaltana kadar bırakmıyordu. Geçen gün biraz öksürüyor, halsiz diye okula göndermedim. Öğretmeni aradı, ben de Rüzgar’a verdim telefonu, öğretmenine durumu anlatsın diye, ilk laf “sen nereden geldin?” Kadıncağız “Ben zaten buradaydım” falan diyor ama bizimki tatmin olmuyor ki, defalarca tekrar ediyor “Ama sen nerden geldiiinn?”
Dün, bu defa beraber, evin kapısından içeri girdik, daha ayakkabıları çıkarırken “Anne biz şimdi nereden geldik? demesin mi? Tam kafayı sıyırmak üzereyken kafamda bir ampul yandı (Başka ampullerle karıştırmayalım lütfen 🙂 ) Biz çocukcağıza materyalist yaklaşımla, lokasyon olarak cevap veriyoruz hep. Ya bu çocuk, başka anlamıyla soruyorsa? Biraz da şakayla karışık “Rüzgar’cım, dünya önceleri uzayda kocaman, sıcak bir gaz kütlesiydi. Sonra kendi etrafında döndüü döndüü, bu arada hem soğudu hem de düzgün bir elips şeklini aldı” diye cevap verdim. Bunun üzerine gözlerini kocaman kocaman açarak “Eeeee?” dedi. Doğrusu bu kadar ilgileneceğini hiç düşünmemiştim. Aslında şaka yapıyordum ama sonradan gerçekten utandım onu ciddiye almadığım için… “İşte, bu şekilde önce dünya oluştu, sonra da üzerindeki insanlar, hayvanlar ve doğa. Hepimiz oradan geldik” diye devam ettim. “Mmm” dedi ve inanmayacaksınız, bir daha da aynı soruyu sormadı. Ya “Bu cevap bana fazla geldi, bir kaç sene daha bekleyip sonra tekrar sorayım” dedi, ya da sadece şimdilik ona bu cevap ona yetti, bilemiyorum… Bildiğim tek şey, çocuklar gerçekten inanılmaz varlıklar.
Şimdi siz sevgili ebeveynlerden, üç yaş ve üzeri çocuklara yönelik, böyle soruları yanıtlamak için resimli kitap önerileri bekliyorum. Bilim Çocuk falan var bildiğim kadarıyla fakat onun için küçük sanırım. Haydi, bilimin ışığıyla aydınlatın bizi 🙂
ruzgarligunlervegeceler.com 
😀 faketmeden iyi bir yöntemmi olmus ne 😀
ben yigenimden hatırlıyorum bu sonsuz soruların üzerine özellikle neden sorularına artık sonu gelince “çünkü öyle”ye donmustuk 😀 oda sıkısınca çünkü öyle diyordu 😀
abimlerde Rüzgarda olduğu gibi bir ilgiyi farkettiklerinde abim kitap değil ama birsürü belgesel cdsi almıstı çok beğenmisti yigenim şu anda 11 yasında hala aynı ilgiyle benim izlemediğimin eminim 10 katı kadar belgesel izlemistir. 😀
adem ile havva’dan alsaydın ya konuyu ele….
boşuna çok gerilere gitmişsin 🙂
görkemcim, büyük oğlum Yalın için, ben de benzer bir araştırmaya girmiştim..
ve Tübitak’ın “erken çocukluk kitaplığı” adı altında bir serisi var..0-6 ve 7-8 yaş dönemini kapsayan kitaplar..
“uçaklar”, “yanardağlar”, “uzayda yaşamak”, “denizin altında”, “güneş,ay ve yıldızlar”, “vücudunuz”, “kediler”, “yumurtalar ve civcivler”, “atlar ve”midilliler”,”çöp ve geri dönüşüm” … (ve bikaç başlık daha var hatırlayamadığım..) bunlar sayesinde hem çocuğun neye ilgisi olduğu daha çabuk ortaya çıkmaya başlıyor, hem de bir nevi belgesel “okumuş” oluyorlar.. büyük oğlum Yalın, belgesel izlemekten çok, bu tarz kitapları okutmayı daha çok seviyor..
sana da tavsiye ederim..biri mutlaka ilgisini çekecektir…
Çok teşekkür ederim Ayşe’cim. Hemen araştıracağım. Gelişmeleri bildiririm 🙂