Facebook: “Söz uçar, yazı kalır”

marpione: türk telekom’un isimlere göre dizilmiş telefon rehberini açıp da ilkokul arkadaşlarını aramayı bugüne kadar akıl edememiş bünyelerin ilacı olan site.

aydinlikta: tüm boş işleri bir araya getirmiş işgüzarlıklar silsilesi.

post biyikli adam: babasını yeni kaybeden birisinin buraya girip “babamı kaybettik. başımız sağolsun” yazmasını da gördüm ya bugün, artık yazılan hiçbir şey şaşırtmaz beni. kapitalizm, insanların kafayı statüyle sıyırmasında bir çığır açmıştır. önemli olan kaybedilen babanın üzüntüsü değildir, kaç kişi geri mesaj atacaktır ve insanların gözünde ne kadar seviliyorumdur.

Tek boyutluluğa, at gözlüklerine, herkesi ve herşeyi bir kalemde silen, küçümseyen snob tavırlara sinir oluyorum. Arkadaşlar, sorarım size, eğer Facebook olmasaydı,  babamın profilinden vefatını haber verip,  onlarca üniversite arkadaşıyla bir hafta  içerisinde tanışıp, o harika, heyecan verici hikayeleri nereden öğrenecektim? Onun geçirdiği hareketli gençlik yıllarının ayrıntılarını keşfedip kendi üniversite zamanlarımın nasıl da boşa geçmiş olduğunu ne zaman farkedecektim? Konuşmaktan pek hoşlanmayan biriydi babam; bu yüzden, bu yaşımda, onun hakkında öğrendiklerimden o kadar mutlu oldum ki. İstediklerini gerçekleştirdiği, kafasının dikine gittiği, arkasındakileri üzse de canının istediğini yapmak için gözünü kırpmadan yaşamın içine dalıveren çılgın bir babam olduğu için, kalbimin sızısı azaldı biraz sanki… Ayrıca arkadaşlarımdan gelen, beni avutan o güzel mesajlar. Babamın sınıf arkadaşlarından Turgay Ağabey’in, o haldeyken bile beni güldürmeyi başaran babamla ilgili anıları… Herkese bir kere daha teşekkür ediyorum. Babam gitti ve arkasında altmış beş yaş ve üzeri, bir sürü arkadaş bıraktı bana… İşte onunla ilgili bir haftada biriktirdiklerim:

Turgay D: Onu hep güzel hatirlayacagim… Beraber ders çalisirken, okulu isgal ederken, meydanlara inerken, gitar çalarken, içki içerken, okul gezilerine giderken, IPSF kongresini düzenlerken, Etimesgut’taki askerlik günlerimizde geçtigimiz girgirlar…la ve ayni firmada çalisirken hatirlayacagim Resat’i, okulda muzip Berke’nin yakistirdigi nam-i diger “Sultan”i… Gittigi yer hos olsun!

Mehmet C S: Üniversite yıllarımda beraber olduğumuz ve çok değerli olduklarını zaman geçtikçe çok daha iyi anladığım arkadaşlarımdan biriydi. 80 lerden sonra izini kaybettik. Bu kayboluşun bilinçli bir seçim olduğunu yıllar sonra facebook sayfalarında yazdığı birkaç satır çok açık anlatıyordu. Hey gidi koca Reşat… 12 Mart denen o rezil dönem üzerinden silindir gibi geçmişti. 73 veya 74 yılıydı sanırım. Okulda karşılaştık uzun tutukluluk sonrası serbest kalınca İstanbul’a okuluna uğramıştı. O her zaman canlı, renkli, neşeli Reşat nasıl da kırgın ve durgundu. O hali şimdi gözlerimin önünde…O serdengeçti ruhlarda ne yıkımlar yaşattı o yıllar. Ama ben sevgili Reşat’ı hep o benim Mekteb-i İspençiyari sayfasına koyduğum Çiçek Pasajındaki, içki masasındaki haliyle hatırlamak istiyorum. Sevgili çocuklarını ve eşini ne yazık ki tanıyamadım. Onlara ancak sabır ve baş sağlığı dileyebiliyorum. Ve tabii ki onu tanıma mutluluğuna eren dönem arkadaşlarına, dostlarına da.. Reşat hakkında çok daha fazla şeyler yazmak gerek.. ama ilk anda yazabildiklerim bunlar…nur içinde yatsın…

Hatice A Y: ne diyelim ,hayat böyle bişey işte..onu hep pırıl-pırıl giysiler içinde, bir eli mutlak cebinde, bir kaşı kalkık,bıyığının ucunda bir gülümseme hep anlatacağı birşeyleri olan kıpır-kıpır haliyle hatırlayacağım..tüm sevenlerine sabırlar diliyorum..

Bayram D: Yaşamımızın son gerçeği acılarını paylaşıyorum..Başsağlığı diliyorum.

Yahya K K: ‎”Bütün renkler hızla kirleniyordu, birinciliği beyaza verdiler!” Işıklar içinde olsun!

International Pharmaceutical Students’ Federation (IPSF): “…We would like to extend our sincere condolences to the family of Mr. Öktem and we are grateful for his contribution to the development of the Federation.  A private message with further details will be sent to you shortly.”

“Bana gelen bazı mesajlar:

Ayşe O Y: onların gözünde hiç büyümedik biz, hep çocuk olduk, çocuk kaldık.. evlendik, çocuklandık, yine de çocuk kaldık.. artık, o küçük kız çocuğu değilsin.. şimdi biraz daha büyüdün.. babana rahmet,ailene ve sana sabırlar diliyorum arkadaşımmm…. bundan sonra acılar seni hiç büyütmesin…

Turgay D: Sevgili Görkem, maalesef yasam böyle bir sey iste.. Sevdiklerimiz birer birer gidiyor bir meçhule… Tek üzüntüm tam da görüsmemiz yakindir diye düsünürken bu haberin gelmesi… Bilsem mutlaka atlar gelirdim, son bir görüsme yapmak isterdim Sevgili Resat ile… Neyse, bir süre sonra ben de gidecegim nasil olsa, öbür tarafta görüsürüm …onunla. Babanin en eski arkadaslarindan biri olarak sunu diyebilirim ki baban dürüst, adil, mücadeleci ve yurtsever bir kisiydi. Onun bana fakülte yillarinda gitariyla ögrettigi Maria Elena diye bir parça vardi, bu aksam geç vakitte oturup çalacagim onun anisina… Cok üzgünüm, bir dostumu ve yoldasimi kaybettim. Sana ve ailene sabir ve metanet diliyorum.Necmettin T: Can kardeşim, Allah rahmet eylesin. Toprağı bol, mekanı cennet olsun babacığının. Ama unutma ki o sizleri izliyor olacak. Zamanı gelip bizler de boyut değiştirdiğimizde yine bizleri onlar karşılayacak cennetin kapılarında… Acını tüm kalbimle paylaşıyorum…

Prof. Dr. Murat T: Başın sağolsun. Senin cephede benim taraftan bir kişi daha yitirdik demektir. Sende yaşayanlarla yaşamaya devam edecektir mutlaka. Böyle kızı olmak kolay bir iş değildir. Bir türlü bizzat kutlama fırsatım olamadı. Işıklar içinde yatsın

Yaprak N: (…) zaman gerçekten bir seylerin üzerini örtüyor. ama öldürmüyor. her şey taze; sesleriyle, kokularıyla, sıcaklıklarıyla… bi yerlerden bisi gördün mü çıkıveriyorlar karsına… ben ilk zamanlarda babama benzeyen adamların pesine takılırdım. nereye gidiyor acaba diye:) …ince bir çizgi iste. çizgiyi asmazsan normal insan davranıslarına bürünüp mantıklı düsünmeye baslıyorsun yeniden… ama su bir gerçek ki ister 15 yasında ol ister 25 ister 35-45… anne ya da baba… kaybı büyük acı ve bosluk. yerini hiçbirseyin dolduramayacağı….

Ayşegül  Ö: bilmediğim herşeyi sorduğum canım hayat öğretmenim reşat amcam mekanın cennet olsun

Serkan O: Gorkemcigim pek kiymetli babacigin sende annende cocuklarda ve esinde simdi, rahat ol canim, insanlar vefat etmez, gezintimiz hep bakidir ne basi ne sonu vardir

Behiye Y A: her konuda bana destek olan,akıl veren Reşat Amcam.. nur içinde yatsın. başımız sağolsun 😦

Gamze Ö: Görkemciğim başın sağ olsun. Fakat ben de Serkan’a katılıyorum. Bu sonsuzlukta eminim yine karşılaşacaksınız.

Ebru A: (…) orada yanında olmayı cok ısterdım.. hıc bısey yapamasam da elını tutmayı… yurtdısındayım malesef.. o kadar cok ıstedım kı yanında olabılmeyı.. aynı acıyı yasadım ben de daha kucuk bı cocukken.. o yuzden sımdı sozlerın ne kadar anlamsız oldugunu da bılıyorum… sadece sunu soyleyebılırım belkı.. bu yasına kadar bırlıkte olabıldıgınız ıcın sanslı hısset kendını ne olur.. senın bu yasına kadar sahıdın oldu sen de onun… oglunu bıle gordu.. elbette daha yasanacak cok guzel gunler vardı ama bı de erkenden babalarını kaybedenlerı dusun canım gorkemcım.. ınan erken kaybetmek de cok zor.. emınım cok ıyı bı ınsandı babacıgın.. senın kadar guzel bı evladı olduguna gore… ne olursa olsun hep sızınle olucak bunu bılıyorum.. nur ıcınde yatsın ınsallah… cok uzgunum… sabırlar dılıyorum sana ve aılene.. opuyorum sarılıyorum cok…

Sevgili  babam, gerçekten istemesen bu uzun yolculuğa hiç çıkmazdın biliyorum…

Umarım gittiğin yerde mutlusundur…