Bu gün 27 Mart.
Dünya Tiyatrolar Günü…
Ve bu yıl da, benim cephede durum geçen yıl ile aynı:
Reklam metni yazarak geçirilen bir 27 Mart daha…
Ne demiş John Malkovich 2012 Dünya Tiyatrolar Günü bildirisinde: Dilerim en iyileriniz temel sorun olan “Nasıl yaşıyoruz?” sorusunu bir çerçeveye oturtmayı başarır. Çünkü ancak en iyiler -pek nadiren ve çok kısa süreyle- yapabilir bunu
Biz de böyle yaşıyoruz işte… Mezun olunan üniversitenin kariyer günlerinde “sanattan kopmayan reklamcı olmak” tiradıyla ahkam kesip masa başına döndüğünde, geçmişi özleyip iç geçirerek…
Okuduğumuz farklı , okumak istediğimiz farklı mezun olunca yaptığımız farklı yapmak istediğimiz daha farklı :((
Daha bir iki saat önce yakın bir dostumla aynı sorunu konuşmuştuk ne yazık ki sistemsiz olan sistem içinde istemesekte yıllardır durum bu 😦
4+4+4 gelince ne olacak bakalım? Asıl çelişkiler o zaman yaşanacak herhalde.
Sizin için özel olan bu günü yürekten kutluyorum. Bu sevda içinizde olduğu sürece Tiyatro hayatınızda bir şekilde olur, iyi de olur 🙂
Çook teşekkür ederim.
yaz yaz nereye kadar Görkemmmm?!
🙂
ahahaaa! olduu! yorum yapabildimmmm! 🙂
(sen üzül orda ben burda sevineyim yorum yapabildiğim için! hayat işte!!!)
Olsun, ben de çok sevindim şimdi bak 🙂
pek nadiren ve çok kısa süreyle ha:(
Ve ancak en iyiler…
Ah Görkem ah diyorum sadece 😦
Nasıldan ziyade ‘neden böyle yaşıyoruz’ diye soruyorum ben kendime..
Ahh ah!
Günün kutlu olsun Görkemim.
Geçen yıl ki postuna bayıldım. Fotolar harika.
Niye kimse mutlu olduğu işle iştigal olmuyor ki? 4+4+4 de hepten sıyıracak yavrularımız.
Sorma Nilhan’cım yaa, inşallah o iş yatar da çocuklarımızın sonu belirsiz geleceği daha da kararmaz.