İtiraf etmeliyim, Rüzgar’a öyle oturup sofra adabı falan öğretmedim. Zaten yeme problemi olduğundan bu konuyu pek vurgulamamaya çalışıyor, “Aman, kendi yesin de, nasıl yerse yesin” diyoruz genelde. Sofraya her zaman birlikte otuyor, bizi görerek öğrenmesinin daha verimli olacağını düşünüyoruz. E hepimiz, ailecek, çatallı, bıçaklı, peçeteli masalarda, “insan gibi” yemek yiyen kişileriz sonuçta. Gel gör ki, bizim oğlanın “kendim yiyeceğim” diretmeleri hoşumuza gitse de, ortaya çıkan bu görüntüler çevre tarafından nasıl karşılanıyor bilmiyorum, bilmek de istemiyorum 🙂