Dün gittiğimiz restoranın sahibesi, Rüzgar’a, Cadı Parmağı yemek ister mi diye sordu (Memleketçe Halloween Bayramını idrak ediyoruz ya, o bakımdan, aşağıdaki gibi parmak şeklinde kurabiyeler yapmışlar).
Rüzgar kadıncağızın zarif sorusuna sert bir cevap verdi:
“Hayır istemem, zaten cadı diye bişi de yoktur!”
Sonra diyalog şu şekilde devam etti:
Restoran Sahibesi: Tabii ki yoktur, bu sadece bir şaka.
Rüzgar: Bence komik değil.
(Şaşkaloz büyük ihtimalle korkuyor, o yüzden ters davranıyor)
Restoran Sahibesi: Ama peri ya da melek diye bir şey var bence. Onlar bizi korurlar, kollarlar, her zaman yanımızda olurlar.
Rüzgar: O söylediğinize anne denir!
Halloween Bayramınızı kutlar, esenlikler dileriz efem 🙂
Hahahahha:) İlk gordugum andan beri oldukca yaratici bir tasarim olduklarini dusunmekle beraber, benim tepkim de Ruzgar gibi olurdu :p
Ben kurabiyeyi ilk gördüğümde neredeyse bağıracaktım, zor tuttum kendimi 🙂
Çocukcağız korkmuş tabii, o nasıl kurabiye! 😀 Halloween’i çok severim ve kutlamak da isterim ama böyle değil, kostüm giyip şirin şirin dolanmak varken parmak kurabiye, ne bileyim 😀
Rüzgar da kostüm giyip partiye gitmek istedi ama açıkçası, ben izin vermedim. Ne bileyim, anlamsız geldi…
Bence de ….o tırnağı kim yemek ister 😛 çocukların yaratıcı cevaplarına hayranım bu arada :))
Görüntü fenaydı, sormayın 🙂
ahahhaha adamımsın Rüzgar… halloween için bunca kastığına bin pişman olmuştur herhalde kadın…
Yazık ya, n’apsın kadıncağız, ne bilsin bizimkilerin böyle bir değişik model olduğunu 🙂
Ayyy ne hazırcevap senin bu oğlan! yerim onu
Rüzgar, “anne” için en güzel cevabı vermiş. Kapağı elden mi teslim ettiniz?