Cumartesi sabahı… Çoğunlukla olduğu gibi gece ayrı yatıp, sabah birlikte uyanmışız oğlumla… Baba, sporda. Biz de tatil rehavetinin keyfini çıkartıyor, geriniyor, yuvarlanıyoruz. Birden bizimki yatakta doğruluyor, kaşlarını çatıyor ve pat diye bir ultimatom çekiyor.
Rüzgar: Sarılarak uyumak hiç hoş bir şey değildir!
Ben: A aa! Nereden çıktı şimdi bu?
Rüzgar: Anne-babalar sarılarak veya el ele tutuşarak uyuyamazlar.
Ben: Ahahhaah! Hayırdır, dün gece, bir şey mi oldu?
Rüzgar: Yanınıza geldim, yer bulamadım. Bir daha yapmayın!
Şimdi aşağıda, af buyurun, yatak hayatımızla alakalı bir kaç fotoğraf paylaşıyorum. Orada da göreceğiniz üzere, kocamla muhtemelen dört yıl sonra ilk defa sarılarak uyumuşuz; ki ne yazık ki onu da ben hatırlamıyorum ve üzerine bir de dört buçuk yaşındaki veletten ayar alıyoruz. Allah başımızdan eksik etmesin ama bence aşkı evlilik değil, çocuklar öldürüyor asıl 🙂 
ruzgarligunlervegeceler.com 
hahahahaa 🙂 Yapmayın bir daha çok ayıp Görkem :)) Yavrum daha çocuk nasıl oluyor falan o sorulara gelmedi sanırım. Gelse uyumayın aynı yatakta çok ayıp diyebilir hazır ol, yeni oda falan gerekebilir 🙂
Ayol duyan da bir şey yaptığımızı sanacak. Vallahi hatırlamıyorum 😀
fotoğraflar harika 🙂
Karı-koca ne kadar çok fotoğraf çekmişiz gece vakti 🙂 (Gerçi benim çektiklerim genelde günün erken saatlerine ait gece kuşu olan, kocam)
bu yazıyı sadece beğenmekle kalmadım BA-YIL-DIM:) Tıpkı bizim ev:)) biz yan odadaki çekyatı daimi yatak haline getirdik, yatakta yer bulamayan genelde orada sabahlıyor, ki bu genelde babamız oluyor:) eşinizin düşmesin diye rüzgarı ayağından tuttuğu resim ayrı bir olay zaten:))) bu çocuklar bu kadar deli yatmayı nasıl beceriyorlar yahu? geceyarısı tekme yemekten iflahım kesiliyor ama iyi ki şu resimleri koydunuz yemin ederim tek olmadığımı anladım ya ohhhhh:))))
Yok yahu, kesinlikle yalnız değiliz. Aynen, ben de o kadar tekme yedim ki, hamileyken bile bu kadar kaburgalarım ağrımamıştı 🙂
böyle de ehli keyf olunmaz ki.Pes valla Rüzgar, bu nasıl uyumak böyle???
🙂
Tam “tepemize çıkardık” dedirten cinsten!!
Aaa, sen nasıl oldun Gönül’cüm, sağlığın nasıl bu arada???
biz de aylar sonra aynı odaya denk geldik bi gün, adam horluyormuş onu bile unutmuşum ha
Bak bağışıklık sistemimizi de bozuyor bunlar. Horlamasına katlanırdık ne güzel, yabancılıyoruz şimdi 🙂
Eşşek yaa 🙂
Bir tane de bizde var aynısından 🙂
Ne eşek hem de 🙂
Kesinlikle katılıyorum son cümleye, hiç aramıyorum kocamı, oğlana sarıldığım gibi unutuyorum diğer tarafı.
Yalnız Rüzgar’ı alan yandı, o nasıl yatış şekilleri öyle, yataktan atar bu kesin hanımını 🙂
Aman şekerim, karısını bizi teptiği gibi tepmez bence 🙂
Hahahaaa aynen bebis bir zamanlar er kisimle ne sevisgen bir tiptik,cocuk yapmadan gecirdigiimiz bir bes sene var ki degme mucevherata tas cikartir
Sen bir de ikinci cocuktan sonrasini gor:-D
Aklin tavan yapacak :-D:-D
Daha ne çılgın geceler bizi bekliyor desene 😀
Allahım bizim kız bir cool bir sinameki,yanına yaklaşılmıyor eşşeğin..değil aynı yatakta yatmak,gece üstünü örtmek için odasına girsem rahatsız oluyor,sıçrıyor hanım..o sebeple fotoğraflarınızı çok kıskandım..bir kerecik yanımda uyusa keşke,tekmeye tokada her şeye razıyım yahu:))
Yaa, Rüzgar da öyleydi. Üç yaşından sonra gece korkuları başlayınca bir anda böyle kanka olduk 🙂
Müthiş… Anlatımınız ve resimler birer harika. Çok güldüm hallerinize. Ama haklısın, aşkı çocuklar öldürüyor. Hatta çocuklar bazen evliliği de öldürüyor. Allah sizi korusun.
Amin. Çok teşekkür ederiz:)
Hahha 🙂 Çok haklısın, çok. Yer bulamayınca uyuyan anne babanın üzerine öylece atlayanları da var. Yok, yok anlatıyolar da, ordan duydum 🙂
Sevgiler.
Ahahha! Sevgiler bizden de…
Sol altta senin popona yattığı pozisyon var ya, o bizim genel pozisyonumuz.
Yatağınızın kullanılmayan tek bir milimetrekaresi bile yok. baya kullanışlıymış 😀
Bizimki artık araya girmiyor. Öyle ki ben kendimi arada buluyorum, Nasıl ittiriyor bilmiyorum ama vallahi ben de hissetmiyorum 🙂
Bizimki, araya girmezse armut gibi düşüyor. Geçen gün, “anne, siz kendi yatağınıza neden koruma almadınız?” diye sordu, “Bir o eksikti” dedim 🙂
Yahu ben eşimle 12 senedir birlikteyim, 1 kere birbirimize sarılarak uyuduğumuzu bilmem. Yorganlarımız bile ayrıdır. Zinhar kendine dokundurmaz, uyurken zakayla parmağımın ucuyla dokunsam gider duvara yapışır. Yani sizin en azından geleceğe ait bir ümidiniz var 🙂
Ahahah! Sizde belki tersine dönüş olur, yaşlandıkça yaklaşırsınız birbirinize. Gerçi pek de çekilmez artık yahu 30 sene sonra, göz göze, diz dize 🙂
Ben de camlari actigim bir gunun aksaminda , besigin kenarinda kocaman siyah bir orumcek gordum.Yakalamaya calistikca zipladi meger ag yapanlardan degil ziplayanlardanmis.Yaklasik 1 aydir bizimle yatiyor acaba hata mi ediyorum?.Sonra vazgecirmek zor olur mu ? Ya da bebegi sallamaya alistirmak , kucakta uyutmak gibi uyutma cabalari bebekle degil de anneyle mi alakali? Cok kafam karisiyor benim
merhaba,benim nacizane önerim,yanınıza alıştırmayın,zaten sıcaklar bastırdı,hem hepiniz için zor olur,hem de alışır.siz neye alıştırırsanız onu benimseyecek,alışkanlık edecek sonra vazgeçirmeler hep sancılı oluyor.sallamayın,memede uyutmayın,kucaklayın ama kucakta uyumaya alıştırmayın derim ben.yine de en iyi siz bilirsiniz,sevgiler…
Hic sallamadim , kucagimda da uyutmadim.Ama meme de uyuyor nasil engel olacagim ki ? Bu gece itibariyle hemen yatagina geri donuyor o zaman 🙂 Benim merak ettigim zamanla uyku aliskanliklari kendiliginden mi degisiyor acaba ?
Sibel’cim, bizim doktorumuz ilk üç aydaki alışkanlıkların hafızaya yerleşmediğini ama üç ay sonra rutin oluşturmanın gerekli olduğunu söylemişti. Ben oğlanı kendi kendine uyumaya alıştırdım, çok da rahat ettim.
Uyku alışkanlıkları da kendiliğinden değişebiliyor. Üç yaşına kadar sorunsuz uyuyan Rüzgar’da aniden gece korkuları başladı ve o şekilde yanımıza taşındı 🙂 Korktuğunu bildiğimden yatağına dönmesi konusunda ısrar etmiyorum ben de şimdilik.
resimlere,anlatımınıza çok güldüm.tabi bir de,biz de böyle mi olucaz diye de düşündürdün beni..sevgiler.
Teşekkürler, sevgiler…
son cümleye kesınlıkle katılıyorum:))) benım kızım kendı odasında uyuyor ama gece boyunca benı 20 kez yanına çağırdığı ıçın benım ıkıde bır yatıp kalkmam eşımı uyandırıyor. o da gıdıp başka odada uyuyor. yanı bız üçümüz ayrı odalarda uyuyoruz:S
Offf, bak şimdi hatırladım, bir ara bizde de vardı o. Valla on kere odasına gitmektense tekme yerim daha iyi diyorum artık 🙂
Ö-hö! Lütfen yatak hayatınızı böyle fütursuzca paylaşmayınız Görkem hanım. Ayıp oluyo. Ayrıca 14 aylık oğlum az önce bu yazınızı okudu. Şimdi kocamla beni ayırmanın planlarını yapıyor. Ben de Rüzgar abim gibi olucam, elinize kolunuza hakim olum leeem! diyo. Oldu mu şimdi yaaa :)))
Yapma yavrum, evladım; kıyma ananla babanın gece hayatına 😀
Valla Görkemcim bizim evde bile şimdiden benzer manzalara rastlanıyor.
Bizim oğlanın da bize ayar vermesi yakındır yani.Allah hepimize kolaylık versin.
Amin Özlem’cim.
Çok güldüm, aynı bizim ev. Bizimkisi de aynı Rüzgar gibi çıldın uyuyor, bir de annenin suratına oturmayı çok seviyor uyurken. En sevdiği şey de tam ağzımın üstüne yatmışken gaz çıkarmak.
A AA! Benim kedim yapardı aynısını 🙂
foto harika, çok eğlenceli burdan bakınca :)sanki aynısı evde yaşanmıyor gibi:))
Karşıdan bakmak daha zevkli oluyor tabii di mi 🙂