– Anne, sen evlenirken o beyaz evlilik elbisesinden giydin mi?
– Gelinlik giydim, evet.
– Babam senin kim olduğunu bilmiyodu heralde.
– Nasıl yani?
– Hani gelin kıyafetinde yüzünün önünde bişi oluyo ya, yüzün görünmüyo. O yüzden kimle evlendiğini bilmiyosun.
– Oğlum Kemal Sunal filmi falan mı seyrettin sen? O süs gibi bir şey. Ben öyle duvak da takmadım. Hem sana anlattım ya, biz babanla önce sevgili olduk, sonra evlenmeye karar verdik diye…
– Dayım ne zaman evlenicek?
– Temmuz’da.
– Nasıl evlenicek anlamıyorum…
– Neden?
– E o zaten anneannemle evli değil mi?
– Oy oy oyyy!
Havalar birden ısınınca devreler yandı bizde. Hayat bunlara çok zor yahu, gece terörü falan neden oluyor, şimdi şimdi şimdi anlamaya başladım. İnsan bu kadar şeyi anlamlandırmaya çalışırsa beyin kısa devre yapar tabii 🙂
Ah oğlum, sizin işiniz de zor be güzelim!
Ay çok güldüm 🙂 Bizim geçen günkü diyaloğumuz.
– Anne karnında bebek var mıdır? (kardeş istiyor)
– bebek olması için evlenmem lazım. Erkek lazım. Ama evlenirsen beni evden atarsın, kocan gelir 🙂
– yok canım olur mu hepbirlikte yaşarız.
– o zaman dayımla evlen anne. (dayıya aşık 🙂
– Kardeşler evlenmez kızım.
– Anneannemle evlen anne.
– Annelerle evlenilmez kızım.
– E dedemle evle. (Yok anlaşıldı yabancıya gitmemi istemiyor.)
– Deden çok yaşlı 🙂 ( bu cevapla elektra kompleksimi ele vermiş oldum 🙂
– O zaman evlenme 🙂
– tamam peki 🙂
Ahahahaha! Kuzum ya, o kadar kararlı ki seni dışarıya vermemeye, anneanneyle bile evlendirmeye razı 😀
evet :))) elinden geleni yaptı da tutturamadı :))
Gece terörüne kahkaha attım Görkem, gecenin bi yarısı balkonda. Uyku arası bu sesi duyanlar hayın bir gece terörüne kurban gittiler kuvvetle muhtemel! 😀
Gül arkadaşım, gül! Kurban olsunlar sana 😀